Labels

2017 - Houses

Sculptuur City uit de serie Houses van Johannes ZomerVijver: betonnen huisjes op ijzeren pijpen, met te korte ladders en hangende elementen – een beeld over stedelijkheid, vervreemding en verlangen. / Sculpture City from the series Houses by Johannes ZomerVijver: concrete houses on iron poles, with ladders that fall short and dangling forms – an image about urbanity, estrangement and longing. / Skulptur City aus der Serie Houses von Johannes ZomerVijver: Betonhäuser auf Eisenstangen, mit zu kurzen Leitern und hängenden Elementen – ein Bild über Urbanität, Entfremdung und Sehnsucht.

Sculptuur City uit de serie Houses van Johannes ZomerVijver: betonnen huisjes op ijzeren pijpen, met te korte ladders en hangende elementen – een beeld over stedelijkheid, vervreemding en verlangen. / Sculpture City from the series Houses by Johannes ZomerVijver: concrete houses on iron poles, with ladders that fall short and dangling forms – an image about urbanity, estrangement and longing. / Skulptur City aus der Serie Houses von Johannes ZomerVijver: Betonhäuser auf Eisenstangen, mit zu kurzen Leitern und hängenden Elementen – ein Bild über Urbanität, Entfremdung und Sehnsucht.
City is een kasteelachtige sculptuur van beton, hoog verheven op een roestige ijzeren pijp. Bovenop staan twee huisjes, en aan alle zijden ontvouwt zich een wonderlijke, wrange stadsfabel in materiaal.

Zoals bij alle werken uit de serie Houses wordt het begeleid door deze overkoepelende tekst:

“Iedereen weet hoe het paradijs eruitziet; veel groen, veel dieren.
Het paradijs is voor mensen het hoogst haalbare: rust, vrede, liefde voor elkaar en de natuur. Pure idylle.
Vreemd genoeg creëren we dit paradijs niet. We bouwen grote betonnen dozen, onaangenaam en zonder fantasie of natuur.
Er moeten vooral veel mensen op de vierkante meter. De natuur is verworden tot een plantsoentje en allang niet meer overal om ons heen.

Op mijn eigen manier (niet gehinderd door enige vorm van kennis) probeer ik af en toe een alternatieve weg te vinden.
Kunnen we vriendelijker, aangenamer en in een meer fantastische omgeving leven, in harmonie met de natuur?”

City is een sculptuur over de vervreemding van het stedelijke, en over het menselijk verlangen naar nabijheid, schaal en verbondenheid.
Misschien zit het paradijs niet in het bouwen naar boven, maar in het buigen naar elkaar.


Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts